Mimo pewnej zapaści w Europie nie ulega wątpliwości, że silniki wysokoprężne nadal są popularne. Według wielu kierowców najlepsze silniki Diesla to motory bez filtra cząstek stałych, zwłaszcza jeżeli mówimy o autach użytkowanych w warunkach miejskich. Które jednostki napędowe na olej napędowy wybrać pośród silników pozbawionych filtrów DPF?
Jak szkodzi filtr DPF?
Jeżeli wierzyć wielu kierowcom, a nie ma powodów, aby tego nie robić, filtr cząstek stałych może zamienić eksploatację pojazdu w prawdziwy koszmar, przynajmniej wówczas, kiedy jest on użytkowany w warunkach jazdy miejskiej. Z jednej strony podnosi spalanie podczas wypalania jego zawartości. Co gorsza, w toku eksploatacji — wskutek zbierających się złogów — w końcu ulegnie awarii. Wprawdzie teoretycznie filtra DPF można się pozbyć wraz z prowadzeniem tzw. łatki systemowej, ale kosztuje to 1500 zł. Co więcej, najprawdopodobniej taka modyfikacja zakończy eksploatację pojazdu podczas najbliższego badania technicznego, gdyż diagnosta nie dopuści go do ruchu. W takiej sytuacji najlepiej kupić auto z silnikiem wysokoprężnym, które jest fabrycznie pozbawione filtra DPF. Oto najlepsze silniki Diesla wolne od filtra cząstek stałych.
Najlepsze silniki Diesla bez DPF od Fiata
1.3 MultiJet
Pierwszą propozycją jest motor 1.3 MultiJet od Fiata. To silnik małolitrażowy, a przy tym nowoczesny i – co ciekawe – produkowany w Polsce. Silnik ma wtrysk paliwa typu common rail, łańcuch rozrządu i doładowanie, a dostępny jest w jednej z czterech wersji mocy (70, 75, 90 lub 105 KM).
Kierowcy, którzy biorą pod uwagę starszą wersję silnika 1.3 MultiJet, sprzed 2009 roku, muszą mieć na uwadze normę emisji spalin. Otóż wszystkie silniki spełniające normę Euro 5 muszą być fabrycznie wyposażone w DPF, bez niego są to motory o normie najwyżej Euro 4. Druga generacja silnika 1.3 MultiJet, która na rynek weszła we wspomnianym 2009 roku, na swoim wyposażeniu ma już silnik cząstek stałych.
1.9 MultiJet
Silnik 1.9 MultiJet swój początek miał w 1997 roku, kiedy zadebiutowała jednostka 1.9 JTD. Zmiany generacyjne przyszły pięć lat później, kiedy pojawił się motor z układem common rail drugiej generacji, jednocześnie z coraz bardziej zaawansowanymi rozwiązaniami. O ile początkowo DPF był montowany w opcji dodatkowej, o tyle później stał się standardem. Chcąc sprawdzić, czy dany silnik jest pozbawiony DPF-a, należy zweryfikować kod danej jednostki napędowej, w czym pomoże raport VIN pozwalający zajrzeć w pełne dane techniczne.
Najlepsze silniki Diesla bez filtra cząstek stałych od PSA
1.4 HDI
Motor 1.4 HDI od koncernu PSA nie jest ani pojemny, ani szczególnie dynamiczny, ponieważ bazowe wersje oferowały jedynie 68 KM. Jednak mają one szereg zalet, a jedną z nich jest oszczędność w spalaniu paliwa. Ponadto to motory z turbiną bez zmiennej geometrii łopat, koła dwumasowego i filtra FAP, który w standardzie pojawił się dopiero w 2008 roku. Dlatego, jeżeli mają to być najlepsze silniki Diesla do poruszania się w warunkach miejskich, warto wziąć pod uwagę motor 1.4 HDI właśnie od PSA.
1.6 HDI
Innym wyborem wśród diesli od Francuzów jest motor 1.6 HDI, charakteryzujący się wysoką kulturą pracy i sporą oszczędnością. Ponadto to prosta budowa włącznie z systemem common rail, ale bez turbosprężarki o zmiennej geometrii łopatek i koła dwumasowego. W silnikach sprzed 2010 roku nie ma też mokrych filtrów FAP, które później stały się standardem, wcześniej natomiast występowały w mocniejszych wersjach. Co warte uwagi, silnik 1.6 HDI jest jednostką na tyle trwałą, że poleca ją większość mechaników.
1.6 CRDi od Kii i Hyundaia
Diesle bez filtrów cząstek stałych umiłowali sobie również Koreańczycy od Kii i Hyundaia. W ich przypadku chodziło o cięcie kosztów. Filtr DPF to wyższy koszt pojazdu, co nie było im na rękę i z czym ich auta nie są kojarzone. Dlatego osadnik obowiązkowym elementem wyposażenia samochodów tych koncernów został dopiero w 2009 roku. Był to wynik zmiany przepisów emisyjnych i zaostrzenia związanych z nimi restrykcji. Poza tym, że silnik Diesla 1.6 CRDi nie ma DPF-u, dodatkowo jest wolny od koła dwumasowego, a niekiedy również turbiny o zmiennej geometrii łopat. Ponadto wtrysk common rail z reguły stanowią tanie w regencji wtryskiwacze od Boscha.
1.7 CDTI od Opla
Charakterystyczną jednostką na rynku jest silnik CDTI 1.7 od Opla. Motor pamięta jeszcze 1990 rok, choć produkowano go nawet w 2014 roku i to w polskich Tychach. Oczywiście przez lata diesel był modernizowany, najpierw otrzymując 16-zaworową głowicę, później wtryskiwacze typu common rail, a w końcu również filtr cząstek stałych. Pierwsze osadniki pojawiły się w 2007 roku w Zafirach, w innych modelach obowiązkowe były dopiero dwa lata później. Sam silnik jest naprawdę trwały, bez większych usterek pokonując nawet 450 000 km.
Najlepsze silniki Diesla od Toyoty
1.4 D-4D
Motor 1.4 D-4D był odpowiedzią na stworzenie ciekawego Diesla, który sprawdzi się w samochodach segmentu B i C. Wprawdzie miał on wtrysk common rail i turbo, ale był wolny od koła dwumasowego, a do 2008 roku również filtra cząstek stałych. Silnik jest dość trwały, a występował w dwóch wersjach mocy – 75 oraz 90 KM.
2.0 D-4D
Wtrysk typu common rail i turbosprężarkę ma też nowoczesny — jak na 1999 rok — silnik 2.0 D-4D, montowany między innymi pod maską Corolli oraz Avensis. Początkowo miał on moc 90 lub 110 koni mechanicznych, później również 116 i 126 KM. Uważać trzeba na jednostki pośrednie, w których awaryjne były turbiny i wtryski, ale z reguły usuwane jeszcze na gwarancji. Po wymianie nie było już problemów. Sam filtr cząstek stałych w postaci systemu D-CAT stosowany był przede wszystkim w modelach o mocy 126 KM.
1.9 TDI od Volkswagena
Jednym z legendarnych silników jest motor 1.9 TDI stworzony przez Grupę Volkswagena. W pierwszej fazie silnik korzystał z pompy rotacyjnej, później już pompowtryskiwaczy. Nie zaszkodziło to jego bezawaryjności, ponieważ diesel bez poważniejszych awarii mógł swobodnie pokonać nawet 400 000 km. O ile silnik 1.9 TDI miał koło dwumasowe, o tyle był wolny od problematycznego filtra cząstek stałych. Motory te zasilały między innymi V generację Golfa.
2.4 D5 od Volvo
Ostatnią propozycją na najlepsze silniki Diesla bez filtra cząstek stałych jest jednostka 2.4 D5 od Szwedów z Volvo. To naprawdę nowoczesna konstrukcja, z 5-cylindrową głowicą, układem wtryskowy typu common rail, zaawansowanym zaworem EGR oraz turbiną o zmiennej geometrii łopatek. W pierwszej fazie silnik miał moc 163 KM, później jednostkę modernizowano i wzmacniano. Bez filtra cząstek stałych motor ten występował do 2006 roku. Wówczas znalazł się w najmocniejszej wersji o mocy 185 KM. W standardzie pojawił się trzy lata później.
Widać w związku z tym wyraźnie, że nie brakuje silników, które są wolne od filtra cząstek stałych. Co pewnie zauważyło wielu czytelników, w artykule nie ma motorów od BMW. Silniki wysokoprężne od tego koncernu, choć niekoniecznie bez filtra DPF, opisuje artykuł pt. “Czy silniki Diesla od BMW są najlepsze?“.
Inna sprawa, że samochody z opisanymi tu motorami pod maską nie są najnowszymi konstrukcjami. Z reguły mają one co najmniej kilkanaście lat. W związku z tym auta, które mają je na swoim wyposażeniu, mogą mieć inne problemy, choćby z korozją czy wypadkową przeszłością. Obowiązkiem nabywcy jest więc dokładnie sprawdzić taki samochód. Najlepiej już na etapie weryfikacji ogłoszenia, w czym pomoże numer VIN i Historia Pojazdu. Później — już po wstępnej weryfikacji — pozostaje sprawdzić auto przez oględziny z mechanikiem, przegląd w warsztacie i jazdę próbną.
